Geschiedenis

Over de oprichting van Samen Een zijn de meningen verdeeld.

Volgens oud-leden en publikaties is Samen Een op 20 maart 1920 opgericht door Caroles Verhulst. Caroles Verhulst was prive-secretaris van dominee Hylkema. Dominee Hylkema had al eerder een Jongeliedenclub in het leven geroepen. De jongeren van deze club waren de eerste leden van de korfbalvereniging Samen Een. De mede-oprichters waren onder andere Harm Dam, Jan H. Schreur, Hendrik Gorte, Klaas Steenbeek, Jannes Jonker, Koop Boven, Geert Hulleman, Lummigje Smit, Femmigje Wuite, Greetje Boven, Hendrikje Bakker en Aaltje Bakker.

Fem Wicherson-Bijl vertelt echter een andere versie over de oprichting van Samen Een:
'Bi'j Lukes mit Geertie, nu Cafe Fanfare, waren twee onderwiezers in de kost. Zie huurden daor een mooi zitkaemer. In 't achteruus ungen een paer ringen en daor waren die beide onderwiezers vaeke mee an de gaank. Zie waren an het gymen. Dat leek ons ook wel wat (Annegie Bakker, mien vriendin en ikke). Wi'j stonden er dan ook vaeke naor te kieken en geneuten er van. Die beide onderwiezers vunden dat korfbal wel wat veur ons was. Veur jonges en meis. Zij leiden de eerste jaoren Samen Een en trainden ons ook.'


Welk van de beide versies van de oprichting van Samen Een de juiste is, zullen we misschien wel nooit weten.

In dezelfde tijd als waarin Samen Een werd opgericht, verrees ook het Kraggehuis in het Bovenwiede. De mannen van de Jongeliedenclub waren zeer betrokken bij de bouw van het Kraggehuis en hielpen destijds mee met het 'kraggeslepen'. Zo werd het hun Kraggehuis en gelijk de plek waar in de eerste jaren de vergaderingen van de korfbalclub werden gehouden. Later gebeurde dat in het de bovenzaal van de Rietvlechtschool, waar nog later het Gemeentehuis van Giethoorn werd gehuisvest.


In het begin speelde Samen Een onderlinge wedstrijden tegen onder andere Oldemarkt, De Blesse, Havelte, Willemsoord, Dwingeloo, De Wijk, Ruinerwold, Meppel en Zuidwolde.

Een jaar na de oprichting sloot Samen Een zich aan bij een bond: de Drentse Korfbalbond (D.K.B.). Een sterk twaalftal van Samen Een moest in 1925 om het kampioenschap van afdeling Drenthe spelen. De strijd ging toen tegen Rood-Zwart uit Veenhuizen en D.O.S. uit Nijeveen. Vijf jaar na oprichting werd Samen Een zowaar al kampioen. Dit kampioenschap bracht de club gelijk van de Drentse Korfbal Bond naar de tweede klasse van de Koninklijke Nederlandse Korfbal bond (K.N.K.B.)

Korfbal werd snel ongekend populair. In 1931 was Giethoorn rijk aan korfballers. Naast Samen Een werd in Giethoorn Noord een korfbalvereniging opgericht die de naam V.I.O.S. (Voorwaars Is Ons Streven) droeg. De vereniging was net als Samen Een aangesloten bij de Drentse Korfbal Bond. Na een aantal jaren is deze vereniging echter ter ziele gegaan en sloten enkele leden zich aan bij Samen Een.

Het ging Samen Een voor de wind in die eerste 20 jaar van haar bestaan. Toen brak de Tweede Wereldoorlog uit. Het werden bange dagen voor Nederland en daarmee ook voor Samen Een.
In de oorlogsjaren werd er weinig of niet gekorfbald. Er werd wel stevig vergaderd. De regionale bonden werden opgeheven, de mannen moesten in dienst en er brak een tijd aan met gebrek aan alles.

Na de donkere dagen van de Tweede Wereldoorlog brak er een nieuwe tijd aan De jaren '50 werden mooie jaren voor Samen Een: kampioenschappen werden gewonnen, er ontstond een bloeiend jongeren-korfballeven en korfbal groeide uit tot een sport met een grote schare liefhebbers.
Het was knokken om de bovenste plaats in die jaren. Met name de wedstrijden tegen SCO (Oldeholtpade) en Moedig Voorwaarts (Wapserveen) waren ruw en hard.

In 1958 slaag het eerste seniorentwaalftal er in om van de 3de klasse naar de 2de klasee KNKB te promoveren. Rond die tijd waren de seriewedstrijden de hoogtepunten van het korfbaljaar. Deze werden gehouden op een groot stuk land aan de Beulakerweg in Giethoorn waarbij een stuk of zeven velden uitgelegd konden worden, welke zeker ook wel nodig waren vanwege de grote deelname. Elk jaar namen gerenommeerde ploegen deel aan de seriewedstrijden, wat een waarborg voor prima korfbal was. Het eerste seniorentwaalftal van Samen Een speelde destijds in de 2de klasse KNKB,maar was tijdens deze seriewedstrijden ingedeeld bij de 'groten' in de 1ste klasse KNKB. Toch deed Samen Een niet onder voor deze ploegen. Naast de twee vaste seniorenteams deed soms ook nog een 3de seniorentwaalftal mee aan de seriewedstrijden.

Ook de Samen Een-aspiranten lieten zich niet onbetuigd op de seriewedstrijden. Meestal werd er deelgenomen met drie en soms wel vier aspirantentwaalftallen. Destijds waren er nog geen juniorentwaalftallen of pupillenachttallen. Vooral in de jaren '56, '57 en '58 had Samen Een een bijzonder sterk aspirantentwaalftal dat het in 1957 tot kampioen van Drenthe schopte.

In 1970 werd een jeugdbestuur gevormd, welke echter na het 50-jarig jubileum van de vereniging alweer van het toneel verdween. Pas in 1982 werd er weer een jeugdbestuur samengesteld, maar ook dit bestuur werd na korte tijd weer opgeheven.

Eind jaren '70 was het gebrek aan jongens in de korfbalsport een landelijk verschijnsel. Er ontstond een situatie die nog nooit was voorgekomne: een Samen Een-team met alleen meisjes zou aan de competitie meedoen. Deze pupillenmeisjes behaalden een groot aantal kampioenstitels. Ook toen deze meisjes aspiranten werden, hadden zij regelmatig succes en werden kampioen.

Een geruime tijd heeft Samen Een geen jeugdleden gehad, totdat in 1992 weer een pupillengroep van de grond kwam. Op dit moment telt de vereniging 4 jeugdteams,maar dreigt er een tekort te komen aan senioren. Hoe de toekomst eruit zal zien is niet te voorspellen, maar met de hernieuwde interesse van de jeugd is er weer een basis gelegd voor Samen Een.

Lied van Samen Een

Het sein is gegeven de bal vliegt in 't veld
Dan spelen we met goede moed en steeds zonder geweld
De trucs en ruwheid doen we in de pan
en hinderen onze tegenpartij heel netjes als het kan
Verslappen doen we zeker niet en missen echt geen kans
samen spelen is de leus, zo zijn we heel wat mans

En staan we soms eens achter en geen puntje nog gescoord
dan garen wij de moed bijeen en draven rustig door
We houden onze kaken stevig op elkaar
en strijken onze partner eens vriendelijk over het haar
Het duwen en draaien dat doen we vliegensvlug
De korf is steeds het middelpunt daar komen wij bij terug

En wil het soms niet lukken zoals het werd verwacht
dan zingen wij een liedje van sportertje dat lacht
En dringen de gedachte van de ellende weg
Een andere keer soms betr, dit keer was het pech
Misschen is er dan vreugde en roepen hup-hup-hup
Tot meerder glorie van ons zelf en van ons eigen club